Optyka geometryczna
Encyklopedia PWN
Descartes
francuski filozof, fizyk i matematyk; jeden z najbardziej rewolucyjnych umysłów XVII w., zwany ojcem filozofii nowożytnej.
[dekạrt]
René , forma zlatynizowana Renatus Cartesius, Kartezjusz, ur. 31 III 1596, La Haye (ob. La Haye-Descartes, Turenia), zm. 11 II 1650, Sztokholm,
dyfrakcja fal, ugięcie fal,
fiz. zespół zjawisk związanych z odstępstwami od praw optyki geometrycznej występującymi podczas rozchodzenia się fal, na brzegach nieprzezroczystych przesłon, a także na niejednorodnościach ośrodka, i to tym wyraźniej, im bardziej rozmiary przeszkód (otworów) są zbliżone do długości fali.
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
krystalografia
nauka o wewn. i zewn. budowie oraz o powstawaniu i właściwościach fiz. i fizykochemicznych ciał krystalicznych;
[gr. krýstallos ‘kryształ’, gráphō ‘piszę’],
w ośrodku jednorodnym iloczyn drogi geom. s promieniowania świetlnego i bezwzględnego współczynnika załamania n ośrodka, w którym światło się rozchodzi: d = n·s;
Fermat
francuski matematyk, z wykształcenia prawnik; także poeta.
[fermạ]
Pierre de , ur. 17 VIII 1601 lub 1607, Beaumont-de-Lomagne k. Montauban, zm. 12 I 1665, Castres,